Samenvatting van de inhoud

 

In vrijwel alle sectoren die niet uitsluitend van bovenaf worden aangestuurd, is het gebruikelijk om bij elke reorganisatie het eigen sturingsmodel opnieuw vorm te geven en op papier te zetten: op teamniveau, op afdelingsniveau en soms ook op instellingsniveau. Die modellen zijn doorgaans zo ingewikkeld, dat de werkelijkheid er niet eenvoudiger op wordt. Vaak zijn ze daarnaast sterk procedureel van karakter, waardoor ze veel bureaucratie genereren. Een reactie daarop is de ontwikkeling van een eenvoudig sturingsmodel, waarbij teruggegrepen wordt op de basisvorm van het universele terugkoppelingsprincipe, waarop tegenwoordig alle sturingprocessen zijn gebaseerd. Het resultaat is een model dat in beginsel in alle sectoren en op elk niveau bruikbaar is, inclusief het individuele niveau. (Voor meer informatie: zie Samenhang Publicaties GGz)

 

 

Recensies

 

‘In 1986 werd de psycholoog dr. Beenackers door de Commissie Programma-Evaluatie onderscheiden voor zijn dissertatie Project-evaluatie in de Geestelijke Gezondheidszorg. Op verzoek van NZf Consult en het Nationaal Ziekenhuisinstituut heeft de auteur het daarin ontwikkelde evaluatiemodel voor onderzoekers vereenvoudigd tot een sturingsmodel voor managers. Het is een elegant model; het is eenvoudig te begrijpen en het steekt logisch in elkaar.’ T.A. Abma en G.J.C.M. Kromwijk in het Kwartaalschrift Beleidswetenschap.

 

‘Beenackers presenteert een model waarin de begrippen normering, planning, uitvoering en toetsing centraal staan. In allerlei variaties op hetzelfde stramien wordt geïllustreerd hoe de cybernetische terugkoppelingscyclus in zijn werk gaat en hoe onderdelen van die cyclus met elkaar samenhangen. Hij gaat daarbij stap voor stap en consistent te werk. Het boek leest als een leerboek goniometrie, waarbij op basis van een beperkt aantal axioma’s een veelvoud van toepassingsregels wordt afgeleid. Het is een soort cursus logisch en rationeel denken geworden; dus het werkt vooral goed in een omgeving waar men voor rede vatbaar is en bereid is om het toeval en de chaos in te dammen. Hoewel de stof op zichzelf gortdroog is (net als gonio), is het met voldoende geserreerde humor geschreven om daar geen last van te hebben.’ Hans Wagenborg in het Maandblad Geestelijke volksgezondheid (MGv).

 

‘De auteur biedt een handreiking bij de structurering van doelgerichte activiteiten. Het boek is overzichtelijk opgezet. Korte, treffende paragrafen en een heldere schrijfstijl vergroten de leesbaarheid. Voor het leidinggevend middenkader in de gezondheidszorg lijkt het boek het meest doeltreffend. Op de boekenlijst van een cursus voor het lager kader zal het werk van Beenackers ook niet misstaan.’ Drs G. van Wijk-Pals in het tijdschrift Verpleegkunde.

 

‘Beenackers is als onderzoeker en auteur in het land van de (geestelijke) gezondheidszorg méér dan bekend. Zijn “eenvoudig sturingsmodel voor de gezondheidszorg” is een “eye-opener”. Het boek kent vele hoofdstukken en paragrafen, doch een en ander is logisch, helder en subtiel in elkaar gezet. Hoewel ik de vele managers (in de gezondheidszorg) niet wil kwetsen, stel ik hun voor dit boek eens goed te lezen. Het is als het ware een handboek om ingewikkelde zaken terug te brengen tot de kern van het denken en doen in de zorg.’ P. Heydendael in het Tijdschrift voor Psychiatrie.

 

‘Beenackers verklaart zijn model zonder omwegen gewoon tot het mooiste model op dit gebied. Ik heb geen reden om dat aan te vechten; een heldere, frisse tekst die uitstekend is toegesneden op de gezondheidszorg. De herkenbare voorbeelden, het onopgesmukte taalgebruik, de zorgvuldig gedoceerde nuanceringen, de volledigheid (inclusief valkuilen en handleidingen om daar uit te komen) enzovoort, verraden een autoriteit en didactische gave om jaloers op te worden. Geen woord te veel, geen woord te weinig. Dit kunt u alleen maar tot uw eigen schade ongelezen laten.’ P. van der Klis in het tijdschrift Bewegen en Hulpverlening.

 

‘Door de eenvoud van het model is het niet alleen voor leidinggevenden hanteerbaar, maar ook voor therapeuten, bijvoorbeeld als hulpmiddel bij de intercollegiale toetsing en bij de evaluatie van hulpverleningsprogramma’s. Juist voor deze evaluatiedoeleinden lijkt het model bijzonder geschikt. De stijl en het gebruik van vele (herkenbare) voorbeelden, maken dat het boek voor een grote groep toegankelijk is.’ Bart van den Eijnde in het Nederlands Tijdschrift voor Ergotherapie.

 

‘In de eerste zeven hoofdstukken wordt het sturingsmodel gepresenteerd. In de volgende zeven hoofdstukken wordt het model verder uitgewerkt aan de hand van simpele voorbeelden. Het boek is een goed hulpmiddel voor het middenkader, maar consequent gebruik van casuïstiek uit de praktijk van het middenkader had de inhoud van het boek nog kunnen versterken.’ Jan Schaart in het Tijdschrift voor Ziekenverpleging.

 

‘Sturing volgens dit model heeft een preventief en een curatief effect: er wordt doeltreffender gewerkt (preventief) en goede resultaten leiden tot een beter programma (curatief). Er komen bijgevolg meerdere cycli aan te pas.’ Mat Knapen in Senior, vaktijdschrift voor de ouderensector.

 

‘De belangrijkste verdienste van dit boek is dat het ingewikkelde processen weet terug te brengen tot de kern van de zaak.’ Carla Duterloo in de Nieuwsbrief van de Leerstoel Zorgmanagement in Utrecht.

 

Terug naar hoofdpagina